Eerste week in Paramaribo
Blijf op de hoogte en volg Iris
11 April 2016 | Suriname, Paramaribo
Hoi allemaal!!!
Ooh wat gaat de tijd al snel, ik zit alweer meer dan een week hier in het warme Suriname. Het werd dus echt hoog tijd dat ik verslag uitbreng over mijn eerste indrukken.
Ik begin natuurlijk even bij het begin: het afscheid op Schiphol. Wat vond ik dat moeilijk zeg! Voor het eerst alleen op reis en al het vertrouwde achter laten, en dan ook niet zomaar voor een korte vakantie maar voor 9 weken.... Toch ging het echt gebeuren. Daar zat ik dan helemaal alleen. Gelukkig ging alles redelijk vlot met het vliegtuig. De vlucht ging ook snel, twee uurtjes geslapen en verder lekker film gekeken. Af en toe bekroop me wel het gevoel waar ik nou eigenlijk aan begonnen was.. 'Kan ik dat wel helemaal alleen' en '9 weken is toch wel erg lang, waarom doe ik dat mezelf aan?!' Ik probeerde het maar van me af te zetten. De landing op SU vond ik erg mooi, je zag de Suriname rivier mooi liggen. Het enige minpunt, het regende keihard! Jammer hoor, daarvoor ga ik toch niet 9 uur vliegen. Bij het uitstappen kwam de warmte me wel heerlijk tegemoet, wat geeft dat toch altijd een goed gevoel. En daar stond ik dan toch echt, ik, alleen op Surinaamse bodem. Vanaf nu moest ik dit toch echt zelf gaan doen. De koffer en taxi rit ging allemaal super vlot. Rond half 6 kwam ik aan bij het meisjes internaat waar mijn verblijf is. Ik werd heel warm ontvangen door Rita, de begeleider hier van Vrijwillig Wereldwijd. Thomas, een huisgenoot kwam gelijk helpen met mijn koffer. Rita heeft me een rondleiding gegeven en we hebben even wat gedronken. Hier op het internaat wonen 50 meisjes uit heel Suriname. Daarnaast zijn er 4 kamers voor vrijwilligers/stagiaires. Naast het internaat zit nog een huis met drie kamers, een gezellige boel dus zo met z'n zevenen. Op dit moment woon ik met Josfien, Jolyn, Thomas, Meike, Fleur, Frederike en Thomas.
Na de rondleiding ben ik me gaan installeren en een douche genomen, ik zweette ondertussen al heel erg hier in de hitte. We hebben hier alleen maar koud water, dat is wel even wennen onder de douche haha, maar ik ben er al achter dat het snel went en het heerlijk is na een warme dag. Ook m'n klamboe hangt een soort van, halverwege de week heeft Thomas em nog goed opgehangen.
Voor de avond werd ik gelijk uitgenodigd voor een etentje met z'n allen. Josfien haar ouders en zus waren hier en die trakteerde ons op eten. Zo kon ik gelijk iedereen hier leren kennen! :) Uiteindelijk was het voor mij een erg lange dag, maar ik ben erg blij dat ik zo warm onthaalt ben door de groep en door Rita.
Zondag heb ik met Rita en Thomas een stadstour gedaan op de fiets. We vertrokken om 12 uur, het heetste moment dus van de dag. Wat was dat afzien!!! We hebben 4 uur rond gefietst. Maar denk maar niet dat ik met mijn oh zo goede richtingsgevoel nog wist waar we allemaal hadden gefietst. Praktisch had ik er dus niet heel veel aan haha maar het was wel heel leuk! Paramaribo zelf is niet echt een mooie stad, maar er is in ieder geval genoeg te doen. Het verkeer is chaotisch hier, als fietser moet je een beetje brutaal doen anders kom je er niet tussen. Je moet ook links rijden wat ook even wennen is. Onderweg word je als blanke vrouw ook continu nagefloten, echt heel irritant.
Al snel kwam ik erachter dat er qua vrijwilligersproject nog weinig was geregeld voor mij. Dat gaat hier echt op z'n Surinaams, dat komt allemaal wel. Uiteindelijk vond ik het niet zo heel erg, ik heb lekker rustig kunnen opstarten en kunnen wennen hier. Heb lekker roti gegeten, gezwommen, dinsdag avond heb ik mijn eerste salsa les gehad (wat erg leuk was!) en verder alles lekker beetje op het gemakje gedaan. Het motto 'no stress' bevalt me goed! Ik heb een abonnement genomen hier bij het zwembad vlakbij. Zo heb ik wat verkoeling in de buurt (wat af en toe echt wel nodig is) en kan ik baantjes trekken om toch nog wat te sporten.
Woensdag ben ik met een paar de stad in gegaan en hebben we een beetje geshopt hier. Gelijk al weer dingen gekocht.... M'n kilo's in m'n koffer zullen op de terugweg wel veel meer zijn! In de middag zijn Rita en ik naar kindertehuis Samuel gegaan om kennis te maken met Zuster Ellen. Hier wonen 20 kinderen van allerlei leeftijden. Ze wilde me daar hebben op de vrijdag en zaterdag, maar dit wilde ik echt niet. De rest is dan juist allemaal vrij en dan hebben we tijd om trips te maken. Uiteindelijk is daar de dinsdag uit gekomen om te werken. Volgende week start ik. Toen we verder fietste kwamen we kindertehuis Koningskind tegen. Rita en ik zijn spontaan gestopt en we werden warm ontvangen door Oma Maureen en Opa Ruben. We hebben gepraat met hen en zo heeft Rita er weer een nieuw tehuis bij waar ze mee samen kan werken. Erg leuk zo'n spontane actie met een positief einde. Donderdag ben ik wezen kijken bij dat kindertehuis hoe het daar is. De kinderen hebben nu nog allemaal vakantie dus het was erg rustig. Er wonen 11 kinderen op dit moment, 3 meiden en de rest jongens. Dit zijn allemaal wat oudere, vanaf 10 jaar ongeveer tot 18. Ik heb afgesproken dat ik maandag daar weer naar toe ga. Ik moet voor mezelf nog even kijken of ik deze doelgroep leuk vind. Verder heeft Rita ook nog contact met het ziekenhuis of ik daar eventueel iets kan doen in de ochtenden of anders bij het medisch opvoedkundig centrum hier, dat lijkt me ook echt heel leuk! Ik kwam daar toevallig op met de eigenaren van Koningskind en ben daar toen zelf naar toe gefietst. Op dat moment was er alleen niemand aanwezig dus Rita gaat contact voor me opnemen. Het werk bij de kindertehuizen is meestal pas vanaf 2 uur ongeveer omdat de kinderen dan uit school komen, dus vandaar dat ik nog iets zoek voor in de ochtenden. M'n vrijwilligerswerk ligt dus nog niet helemaal vast en ik kan daar zelf nog keuzes in gaan maken, dat vind ik wel erg fijn. Het is dus nog even een verrassing wat het allemaal echt gaat worden.
Donderdag avond hebben we pannenkoeken gebakken en zijn we 's avonds naar club Havanna gegaan, erg populair hier onder de vrijwilligers/stagiaires. Tot ongeveer 12 uur is het salsa dansen, erg leuk om te zien. Daarna gewoon vrij dansen.
Vrijdag zijn we in de middag naar de stad gegaan met een paar, we hebben de kathedraal bezocht, de moskee en de synagoge. De moskee en synagoge staan hier naast elkaar. Het is de enige plek op de wereld waar een synagoge en moskee zo vlak naast elkaar staan, dat is wel bijzonder. Verder hebben we lekker ijs gegeten en beetje rond gelopen. 's Avonds ben ik met Lien en Lies naar blauwgrond gegaan. Dit is een Javaanse wijk waar je heerlijk Indonesisch kan eten bij verschillende warungs. Daar hadden we met nog meer mensen afgesproken en waren we uiteindelijk met 11 man, erg gezellig!
Zaterdag hebben we met 4 meiden een quad Tour gedaan hier, dat was echt super gaaf!! We reden over weggetjes, later door een soort savanne gebied en daarna gingen we de jungle in. Het was echt een avontuur. Verschillende keren kwamen er quads vast te zitten in het diepe water, we hebben zoveel gelachen. Ik ben ook nog half over de gids heen gereden, toen voelde ik me wel heel erg schuldig. De gids ging mij helpen door een diepe plas heen te komen. Ik had m'n benen opgetrokken omdat ik geen natte schoenen wilde krijgen. De gids had dit liever niet, achteraf bleek waarom. Ik zat met m'n knieën dus wat opgetrokken. Ik moest de rem ingedrukt houden. De gids wilde naar rechts sturen dus hij trekt aan mijn stuur. Mijn knie zat alleen helaas ook net op die plek omdat ik zo nodig mijn benen opgetrokken wilde hebben hahaha. Mijn knie kwam tegen het gas aan waardoor we keihard weg schoten, zo half over de gids heen... Ik voelde me zo schuldig
Ooh wat gaat de tijd al snel, ik zit alweer meer dan een week hier in het warme Suriname. Het werd dus echt hoog tijd dat ik verslag uitbreng over mijn eerste indrukken.
Ik begin natuurlijk even bij het begin: het afscheid op Schiphol. Wat vond ik dat moeilijk zeg! Voor het eerst alleen op reis en al het vertrouwde achter laten, en dan ook niet zomaar voor een korte vakantie maar voor 9 weken.... Toch ging het echt gebeuren. Daar zat ik dan helemaal alleen. Gelukkig ging alles redelijk vlot met het vliegtuig. De vlucht ging ook snel, twee uurtjes geslapen en verder lekker film gekeken. Af en toe bekroop me wel het gevoel waar ik nou eigenlijk aan begonnen was.. 'Kan ik dat wel helemaal alleen' en '9 weken is toch wel erg lang, waarom doe ik dat mezelf aan?!' Ik probeerde het maar van me af te zetten. De landing op SU vond ik erg mooi, je zag de Suriname rivier mooi liggen. Het enige minpunt, het regende keihard! Jammer hoor, daarvoor ga ik toch niet 9 uur vliegen. Bij het uitstappen kwam de warmte me wel heerlijk tegemoet, wat geeft dat toch altijd een goed gevoel. En daar stond ik dan toch echt, ik, alleen op Surinaamse bodem. Vanaf nu moest ik dit toch echt zelf gaan doen. De koffer en taxi rit ging allemaal super vlot. Rond half 6 kwam ik aan bij het meisjes internaat waar mijn verblijf is. Ik werd heel warm ontvangen door Rita, de begeleider hier van Vrijwillig Wereldwijd. Thomas, een huisgenoot kwam gelijk helpen met mijn koffer. Rita heeft me een rondleiding gegeven en we hebben even wat gedronken. Hier op het internaat wonen 50 meisjes uit heel Suriname. Daarnaast zijn er 4 kamers voor vrijwilligers/stagiaires. Naast het internaat zit nog een huis met drie kamers, een gezellige boel dus zo met z'n zevenen. Op dit moment woon ik met Josfien, Jolyn, Thomas, Meike, Fleur, Frederike en Thomas.
Na de rondleiding ben ik me gaan installeren en een douche genomen, ik zweette ondertussen al heel erg hier in de hitte. We hebben hier alleen maar koud water, dat is wel even wennen onder de douche haha, maar ik ben er al achter dat het snel went en het heerlijk is na een warme dag. Ook m'n klamboe hangt een soort van, halverwege de week heeft Thomas em nog goed opgehangen.
Voor de avond werd ik gelijk uitgenodigd voor een etentje met z'n allen. Josfien haar ouders en zus waren hier en die trakteerde ons op eten. Zo kon ik gelijk iedereen hier leren kennen! :) Uiteindelijk was het voor mij een erg lange dag, maar ik ben erg blij dat ik zo warm onthaalt ben door de groep en door Rita.
Zondag heb ik met Rita en Thomas een stadstour gedaan op de fiets. We vertrokken om 12 uur, het heetste moment dus van de dag. Wat was dat afzien!!! We hebben 4 uur rond gefietst. Maar denk maar niet dat ik met mijn oh zo goede richtingsgevoel nog wist waar we allemaal hadden gefietst. Praktisch had ik er dus niet heel veel aan haha maar het was wel heel leuk! Paramaribo zelf is niet echt een mooie stad, maar er is in ieder geval genoeg te doen. Het verkeer is chaotisch hier, als fietser moet je een beetje brutaal doen anders kom je er niet tussen. Je moet ook links rijden wat ook even wennen is. Onderweg word je als blanke vrouw ook continu nagefloten, echt heel irritant.
Al snel kwam ik erachter dat er qua vrijwilligersproject nog weinig was geregeld voor mij. Dat gaat hier echt op z'n Surinaams, dat komt allemaal wel. Uiteindelijk vond ik het niet zo heel erg, ik heb lekker rustig kunnen opstarten en kunnen wennen hier. Heb lekker roti gegeten, gezwommen, dinsdag avond heb ik mijn eerste salsa les gehad (wat erg leuk was!) en verder alles lekker beetje op het gemakje gedaan. Het motto 'no stress' bevalt me goed! Ik heb een abonnement genomen hier bij het zwembad vlakbij. Zo heb ik wat verkoeling in de buurt (wat af en toe echt wel nodig is) en kan ik baantjes trekken om toch nog wat te sporten.
Woensdag ben ik met een paar de stad in gegaan en hebben we een beetje geshopt hier. Gelijk al weer dingen gekocht.... M'n kilo's in m'n koffer zullen op de terugweg wel veel meer zijn! In de middag zijn Rita en ik naar kindertehuis Samuel gegaan om kennis te maken met Zuster Ellen. Hier wonen 20 kinderen van allerlei leeftijden. Ze wilde me daar hebben op de vrijdag en zaterdag, maar dit wilde ik echt niet. De rest is dan juist allemaal vrij en dan hebben we tijd om trips te maken. Uiteindelijk is daar de dinsdag uit gekomen om te werken. Volgende week start ik. Toen we verder fietste kwamen we kindertehuis Koningskind tegen. Rita en ik zijn spontaan gestopt en we werden warm ontvangen door Oma Maureen en Opa Ruben. We hebben gepraat met hen en zo heeft Rita er weer een nieuw tehuis bij waar ze mee samen kan werken. Erg leuk zo'n spontane actie met een positief einde. Donderdag ben ik wezen kijken bij dat kindertehuis hoe het daar is. De kinderen hebben nu nog allemaal vakantie dus het was erg rustig. Er wonen 11 kinderen op dit moment, 3 meiden en de rest jongens. Dit zijn allemaal wat oudere, vanaf 10 jaar ongeveer tot 18. Ik heb afgesproken dat ik maandag daar weer naar toe ga. Ik moet voor mezelf nog even kijken of ik deze doelgroep leuk vind. Verder heeft Rita ook nog contact met het ziekenhuis of ik daar eventueel iets kan doen in de ochtenden of anders bij het medisch opvoedkundig centrum hier, dat lijkt me ook echt heel leuk! Ik kwam daar toevallig op met de eigenaren van Koningskind en ben daar toen zelf naar toe gefietst. Op dat moment was er alleen niemand aanwezig dus Rita gaat contact voor me opnemen. Het werk bij de kindertehuizen is meestal pas vanaf 2 uur ongeveer omdat de kinderen dan uit school komen, dus vandaar dat ik nog iets zoek voor in de ochtenden. M'n vrijwilligerswerk ligt dus nog niet helemaal vast en ik kan daar zelf nog keuzes in gaan maken, dat vind ik wel erg fijn. Het is dus nog even een verrassing wat het allemaal echt gaat worden.
Donderdag avond hebben we pannenkoeken gebakken en zijn we 's avonds naar club Havanna gegaan, erg populair hier onder de vrijwilligers/stagiaires. Tot ongeveer 12 uur is het salsa dansen, erg leuk om te zien. Daarna gewoon vrij dansen.
Vrijdag zijn we in de middag naar de stad gegaan met een paar, we hebben de kathedraal bezocht, de moskee en de synagoge. De moskee en synagoge staan hier naast elkaar. Het is de enige plek op de wereld waar een synagoge en moskee zo vlak naast elkaar staan, dat is wel bijzonder. Verder hebben we lekker ijs gegeten en beetje rond gelopen. 's Avonds ben ik met Lien en Lies naar blauwgrond gegaan. Dit is een Javaanse wijk waar je heerlijk Indonesisch kan eten bij verschillende warungs. Daar hadden we met nog meer mensen afgesproken en waren we uiteindelijk met 11 man, erg gezellig!
Zaterdag hebben we met 4 meiden een quad Tour gedaan hier, dat was echt super gaaf!! We reden over weggetjes, later door een soort savanne gebied en daarna gingen we de jungle in. Het was echt een avontuur. Verschillende keren kwamen er quads vast te zitten in het diepe water, we hebben zoveel gelachen. Ik ben ook nog half over de gids heen gereden, toen voelde ik me wel heel erg schuldig. De gids ging mij helpen door een diepe plas heen te komen. Ik had m'n benen opgetrokken omdat ik geen natte schoenen wilde krijgen. De gids had dit liever niet, achteraf bleek waarom. Ik zat met m'n knieën dus wat opgetrokken. Ik moest de rem ingedrukt houden. De gids wilde naar rechts sturen dus hij trekt aan mijn stuur. Mijn knie zat alleen helaas ook net op die plek omdat ik zo nodig mijn benen opgetrokken wilde hebben hahaha. Mijn knie kwam tegen het gas aan waardoor we keihard weg schoten, zo half over de gids heen... Ik voelde me zo schuldig
-
12 April 2016 - 08:13
Ina:
hallo lieve iris,
Wat leuk om je verhaal te lezen. Het zal zeker wel spannend geweest zijn zo alleen aan dit avontuur te beginnen. Gelukkig ben je er goed aangekomen en opgevangen. En dan nu aan de slag daar.
We hopen dat je het naar je zin zult hebben, zowel bij het werk als bij de ontspanning. Dat zal wel lukken denk ik. Je hebt al leuke dingen gedaan. We blijven je volgen en ik wens je een heel mooie tijd daar.
Heel veel liefs en een dikke kus van tante ina en natuurlijk ook van ome co. -
12 April 2016 - 09:01
Ella Van Den |Broeke:
Dag Iris,
Bedankt voor je mooie verhaal vanuit Paramaribo.Erg leuk dat je het met ons en vele anderen wil delen. Dapper hoor dat je dit gaat doen en heel fijn dat je zo warm en hartelijk bent ontvangen.Hopelijk gaat het straks in het werk ook allemaal naar je zin en kun je daadwerkelijk iets betekenen.
Fantastisch mooi dat je dit gaat doen. We hopen nog meer van je horen en wensen je daar alle goeds toe.Geniet er maar van maar dat doe je nu al heb ik begrepen.
Toi toi en een dikke knuffel van ons beiden,
Tante Ella en oom Jan -
12 April 2016 - 10:21
Karin:
Hoi Iris,
wat leuk om zo je avontuur mee te lezen. Ik heb er ook gelijk hele beelden bij, ook bij die gids waar je 'half' overheen gereden bent. Alleen jammer dat je nou niet zegt hoe het met hem gaat?? -
12 April 2016 - 10:26
Corrie:
Lieve Iris,
Wat heb ik genoten van je verslag van de eerste week daar en wat heb je al veel beleefd in zo`n korte tijd. Zoveel nieuwe indrukken en mensen leren kennen. Fijn hoor dat je warm onthaald werd en je niet alleen hoeft te voelen. Het is er lekker warm zoals je verwacht had, maar gelukkig kun je afkoelen onder de koude douche brrrrrrrrrrrrrrr........ en lekker zwemmen.
Dat gaan vast prachtige weken voor je worden en vervelen zul je je niet begrijp ik. Ben zo benieuwd wat je bezigheden daar nog gaan worden, maar fijn dat we een beetje van de sfeer mogen proeven en met je mee kunnen genieten.
Ik zie al uit naar je volgende verhaal en we denken aan je hoor!! Je naam valt geregeld hier dus ook al ben je ver weg in onze gedachten niet.
Dikke kus van mij en je grote vriend Kees xxx
-
12 April 2016 - 11:03
Jonathan En Grace:
Leuk om van je eerste avonturen te horen. Mooi dat je nog niet gelijk aan de slag moest, maar ook even kon ontspannen.
Veel plezier! -
12 April 2016 - 19:52
Patrick:
Heel avontuur, leuk om te lezen! Veel plezier de komende tijd.
-
12 April 2016 - 20:59
Mirjam:
Hoi Iris, leuk leuk leuk om mee te mogen lezen. Het komt me allemaal wat bekend voor vanwege Sander zijn dochter die 2 jaar geleden daar ook 3 maanden zat en ook een blog bijhield, maar ook dit is weer leuk om te lezen.
Ik zal haar nog eens vragen naar dat ene tentje waar je zo lekker kunt eten. Veel plezier verder enne 3 weken geen verslag is ook niet erg hè ;o) we wachten gewoon af wanneer er weer wat te lezen valt. Ik zou zeggen gedraag je maar als een echte Surinaamse!
Groetjes ook aan de gids. X -
14 April 2016 - 10:55
Suus Van Der Wal:
Hallo Iris, Ik heb net je verslag gelezen, je hebt al heel wat gedaan zo,n eerste week en dan in zo, n hitte. Leuk om je te mogen volgen bij je werkzaamheden . Heel veel plezier voor de volgende 8 weken. We noren wel van je, Groetjes van ons hier uit sint laurens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
