Het Voltzberg avontuur als hoogte punt!

Wauw, week drie alweer!!

Maandag woensdag en donderdag ben ik bij Koningskind geweest. Gewoon de dagelijkse ondersteuning geboden. Nog een gesprek gehad met een jongetje die zijn ouders heel erg mist. Dat was wel even heftig, dan heb ik echt wel met die kinderen te doen. Dinsdag ben ik samen met Annemiek, onze nieuwe huisgenoot naar kindertehuis Samuel geweest. Zij gaat vanaf nu elke dinsdag met mij mee daarheen. Samuel is echt wel heel anders dan Koningskind. Dat tehuis is nog niet zo lang geleden overgenomen en allemaal nog chaotisch. Daar heb ik dus wel meer uitdaging. Er waren al stagiaires bezig met handelingsplannen te schrijven dus daar ga ik bij aansluiten en advies geven. Dinsdag heb ik ook een goed gesprek gehad met 1 van de begeleiders. Heb wat adviezen gegeven. Waarschijnlijk mogen we nog wel een dag extra komen. In mijn ogen kunnen ze ook echt wel extra handen gebruiken. Verder was het heel gezellig met de kindjes, gewoon lekker met ze gespeeld.
Ik begin de weg ook steeds beter door te krijgen hier dus dat is wel echt leuk. Ik had van de week echt een moment dat ik dacht: wauw je zit gewoon echt op de fiets in Suriname, het is geen droom. Dit soort momenten vind ik ook echt wel bijzonder. Het is soms nog steeds onwerkelijk allemaal.

Dinsdag avond zijn Annemiek en ik mee gegaan naar salsa les. Vanaf volgende week start ik echt officieel met les. Heb ondertussen al wel paar lessen mee gekeken en wat mee gedanst dus de basis heb ik al onder de knie. Na dansen zijn we nog lekker ijs gaan eten, dat is echt zalig hier!!
Woensdag middag heb ik met Eva geskyped, ik merkte toch wel dat ik dat heel fijn vond. 's avonds hadden we hier alweer een verjaardag in huis. Jolien werd 24. We hadden lekker eten voor haar gekookt en 's avonds kwam er een hele groep vrienden. Het was echt heel gezellig met z'n allen. Donderdag ochtend had ik een gesprek hier bij het speciaal onderwijs. Dinsdag ochtend mag ik dar beginnen, super leuk :). In de middag heb ik hier m'n eerste rondje hardgelopen, en dat viel me echt alles mee! Donderdag avond zijn we als cadeau voor Jolien haar verjaardag naar het casino gegaan, hilarisch is dat hier. Het hele casino zit vol met chinezen en je kan gewoon gratis eten en drinken bestellen. Na het casino zijn we naar een poolbar gegaan om te poolen en daarna naar havanna. We zouden het niet laat maken want Fleur en ik gingen de volgende ochtend weer op trip, maar opeens was het alweer 4 uur....

En dan nu echt HET avontuur van de week. Na een wat te korte nacht kwamen we vrijdag ochtend te laat aan bij het verzamel punt... Gelukkig was niemand boos we gingen met een groep van 13 man op stap. Daar begon de rit naar Voltzberg en de Raleighvallen. Eerst vier uur hobbelen over een bauxiet weg naar het dorpje Witagron. Vanaf daar moesten we met de korjaal verder (een houten bootje) het was zo'n 3,5 uur varen stroomopwaarts. Ik wist op den duur niet meer hoe ik lekker moest zitten, maar het was de moeite waard! Wauw wat kwamen we aan op een mooie plek!!! Het fungu eiland genoemd. Het was een eiland met verschillende hutten. Wij kregen de grote hut van drie verdiepingen hoog en mochten ook op de bovenste verdieping onze hangmatten hangen. Wauw, zo'n mooie plek om drie nachten te mogen slapen, ongelooflijk! We kregen heerlijke saoto soep van onze goede kok. 's avonds hebben we een nachtwandeling gemaakt op zoek naar gekke beesten. We waren als groep alleen een beetje te luidruchtig om hele bijzondere beesten te spotten. We hebben wel de poema gehoord, maar niet grijzen. We hebben wel heel veel soorten giftige kikkers gezien. Van 1 kikker werd je high als je die zou likken, de hoornkikker. We hadden 1 gast in de groep die zo gek was als een deur dus die wilde dat natuurlijk proberen. Er gebeurde alleen niet veel behalve een verlamde tong. We hebben ook een vogelspin gevonden en die heb ik op m'n arm gehad! Wauw dat ik dat ooit durfde had ik nooit verwacht. Ik hield m'n adem echt in en ik zei steeds tegen de gids als ik aangeef dat ie eraf moet, moet je die spin er gelijk afhalen. Uiteindelijk viel het best mee en heb ik hem zelfs nog een tweede keer op m'n arm gehad. Ik was wel steeds opgelucht als ie er weer af was.
De volgende dag gingen we de Voltzberg beklimmen. Dat was echt een avontuur! Na een nacht met weer iets te weinig slaap stonden we op. In een hangmat kan ik m'n draai nog niet echt vinden dus ik slaap nog niet echt optimaal. We moesten een klein stukje varen met de korjaal en vanaf daar begon onze tocht naar de Voltzberg. Het was ongeveer drie uur lopen door de jungle. Vanwege de regentijd is het ook een lastige tocht. Overal zijn kreekjes waar je door moet. Op de heenweg maakte onze gidsen nog steeds mooie bruggetjes over het water zodat we droog verder konden. Op den duur kwamen we aan bij het punt dat we moesten gaan klimmen. Ik heb nog nooit van m'n leven op deze manier een berg moeten beklimmen. De top van de berg is gewoon een stenen top, recht omhoog. We gingen deze dus stijl omhoog beklimmen!!! Het begin was nog wel een beetje begroeid dus kon je je nog vast pakken aan bomen, maar daarna was er nergens meer houvast. Stap voor stap gingen we zijwaarts omhoog. Bij 1 van mijn eerste stappen scheurde mijn broek al uit. Het was een hele klim, maar iedereen was zo blij toen we boven op de top stonden! Bizar was dat zeg. Alleen toen begon alles. Boven op de top begon het kei maar dan ook echt keihard te regenen. We konden geen kant op. Op dat moment was ik wel even in paniek, we moesten namelijk ook nog naar beneden. Ondertussen stroomde er al een riviertje naar beneden vanaf de bergtop. We hebben de ergste regenbui afgewacht. Het werd nog wel even droog, dus toen hadden we weer een super mooi uitzicht, maar al snel begon het weer te regenen. We gingen toch maar aan de weg naar beneden beginnen. Gewoon naar beneden lopen was te gevaarlijk dus we moesten op onze kont naar beneden. Je snapt wel, er was niets meer over op den duur van mijn broek. Het was ondertussen ook nog altijd aan het regenen. De afdaling gaf echt een kick, net of we in 1 of andere actie film zaten. Achteraf was het echt levensgevaarlijk wat we hebben gedaan maar het gaf zo'n kick. Iedereen is weer veilig beneden gekomen. Vanaf daar begon die hele jungle tocht weer terug naar de boot. Dat was ook echt wel pittig. We hebben echt nog flinke regenbuien gehad en het water was in die korte tijd enorm gestegen. De bruggetjes die op de heenweg waren gebouwd waren bijna allemaal niet meer te gebruiken. Iedereen banjerde nu ook gewoon door, we waren toch al helemaal doorweekt. Op den duur liep er een jongen voor me die opeens riep waah een slang! Ik zag de slang ook voorbij kronkelen. De gids die voorop liep kwam terug en zei dat het een super giftige slang was, een lanspuntslang. Wij een beetje in paniek en we vroegen wat we moesten doen, maar we moesten rustig doorlopen. Haha hij was ondertussen alweer een stuk verder gelopen en wij stonden daar nog een beetje angstig om er voorbij te gaan.
Uiteindelijk na een lange tocht kwamen we terug bij de boot, we waren toch wel blij dat we er waren. Het bleef ook nog steeds gewoon keihard regenen. Toen we terug kwamen op fungu eiland waren we wel echt trots. Mensen kwamen ook naar ons toe hoe het was geweest. Toen ik mijn broek liet zien, keken ze toch wel even verschrikt op. Het was echt super gaaf om dit mee te maken en zeker met deze groep mensen. We hebben dit dan ook even goed gevierd met gezellige drankjes, zoals onze gids dit noemde. Zondag opstaan viel voor veel mensen dan ook zwaar. We hadden in de ochtend gelukkig nog niet veel op het programma. Na de lunch zijn we naar de moedervallen gegaan. We moesten een stukje varen met de korjaal en meerde aan op het eilandje waar Bouterse een huis heeft. Zijn broer was thuis, dat was wel echt grappig. Super gastvrij. Vanaf dat punt was het een uur lopen naar de moedervallen. Onze gids Hugo vertelde daar over allerlei bomen, die man was echt geniaal. De moedervallen stelde helaas niet zoveel voor. Dit komt doordat het water heel hoog is door de regentijd. Nu was het gewoon een wilde rivier die naar benden stroomde. Bij laag water zijn er allemaal rotsen waar je dan over kan lopen en lekker in de stroming kan liggen. 's avonds hebben we nog een avond wandeling gemaakt en hebben we gewoon gezellig met de groep gezeten. Iedereen was nog moe van de avond daarvoor dus we zijn niet super laat gaan slapen. Maandag ochtend zijn we rond half 7 nog een ochtend wandeling gaan maken met degene die wilde. Ik lag toch alweer wakker dus ik ben maar mee gegaan. Ik merkte wel dat m'n lichaam enorm moe was maar het was wel leuk. We hebben heel veel toekans gespot en ook verschillende soorten. Na de wandeling zijn we allemaal gaan inpakken. Dit was echt oom erg, onze kleren waren allemaal nog zeiknat van de Voltzberg en alles stonk enorm!! We zijn allemaal stinkend aan de terug weg begonnen, maar het mooie is, iedereen stinkt en als groep accepteer je het allemaal. De terugweg ging vlotter. We gingen nu stroomafwaarts dus het was zeker een uur minder lang varen. Het was heerlijk weer dus we zijn lekker bruin geworden in de boot. Vanaf Witagron zijn we weer met de bus verder naar Paramaribo gereden. Lekker met de muziek aan en dansen in de bus. Dat maakt de reis veel aangenamer haha. Ik denk dat we rond 6 uur terug in Paramaribo waren. Helemaal gesloopt van dit weekend.
Het was echt voor mij een onvergetelijke trip. Ik hoop dat ik dit ook een beetje over heb kunnen brengen op jullie. De foto's en filmpjes kunnen misschien duidelijker maken hoe het was, maar die komen in Nederland wel!

Heel veel liefs, en tot week 4 hier in Suriname!